சேக்கிளி, தனது அறிவின்மை காரணமாக, பல வேலைகளை இழந்துவிட்டான். சிறிது காலத்திற்குப் பிறகு, அருகிலுள்ள ஒரு கடையில் வேலை கிடைத்தது. அந்த கடைக்காரர், அன்றாடம் சில பொருட்களை வேறு இடங்களுக்கு அனுப்பும்படி கூறுவார். இவ்வாறு ஒரு நாள், கடைக்காரர் சேக்கிளிக்கு ஒரு உப்புப் பொதியை கொடுத்து, வேறு ஒரு கிராமத்திற்கு எடுத்துச் செல்லச் சொன்னார். சேக்கிளி, மகிழ்ச்சியுடன் தனது தலையில் பொதியை சுமந்து, முன்னேறத் தொடங்கினான். அந்தப் பாதையில் ஒரு ஆறு இருந்தது. அதை கடக்கும்போது, அதிர்ஷ்டவசமாக, உப்புப் பொதி ஆற்றில் விழுந்துவிட்டது. சேக்கிளி, எப்படியாவது ஆற்றில் இருந்து பொதியை எடுத்து, மீண்டும் தலையில் சுமந்தான்.
ஆற்றில் பொதி விழுந்ததால், நிறைய உப்பு கரைந்துவிட்டது, எனவே சேக்கிளிக்கு பொதி இலகுவாகத் தெரிந்தது. சுமையின் குறைவு காரணமாக, அவர் வேகமாக, தனக்கு அனுப்பப்பட்ட இடத்திற்குச் சென்றார். உப்புப் பொதியை அந்த இடத்தில் விட்டுவிட்டு, சேக்கிளி கடையை நோக்கித் திரும்பிச் சென்றான். இதற்கிடையே, சேக்கிளி பொதியை எடுத்துச் சென்ற இடத்திலிருந்து, கடைக்காரருக்குப் பொதி இலகுவாக இருப்பதாகச் செய்தி சென்றது. அங்கே சேக்கிளி கடையை அடைந்தபோது, அவரது தலைவன் பொதியின் எடையைப் பற்றி வினவினார். சேக்கிளி, நடந்ததை அனைத்தையும் விளக்கினான். கடைக்காரர், இது சேக்கிளியின் தவறு என அறிந்து, அதை மன்னித்து, அவரை வேறு வேலைகளுக்குப் பயன்படுத்தினார்.
சில நாட்கள் கழித்து, கடைக்காரர், சேக்கிளிக்கு அந்த இடத்திற்கு அனுப்பியிருந்த உப்புப் பொதியைப் போலவே, பருத்திப் பொதியை அனுப்பினார். சேக்கிளி உடனடியாக பருத்திப் பொதியை எடுத்து, முன்னேறினார். பருத்திப் பொதி இலகுவானது, ஆனால் சேக்கிளியின் மனதில் உப்புப் பொதி இலகுவாக இருந்ததைப் பற்றிய நினைவு சுற்றிக் கொண்டிருந்தது. அந்த எண்ணத்துடனே, சேக்கிளி அந்த ஆற்றின் அருகில் சென்றார், அங்கு உப்புப் பொதி விழுந்திருந்தது. உப்புப் பொதி விழுந்ததால்தான் இலகுவாகிவிட்டது என்று நினைத்து, அந்த ஆற்றில் இந்த பருத்திப் பொதியையும் விட்டுவிடலாம் என்று நினைத்தான். அந்த எண்ணத்துடன், சேக்கிளி பருத்திப் பொதியை ஆற்றில் விட்டுவிட்டு, சிறிது நேரம் கழித்து, அதை எடுக்கும் முயற்சியில் ஈடுபட்டான்.
அப்போதிற்குள், பருத்தி நிறைய தண்ணீரை உறிஞ்சி, அது இலகுவான பொதியாக மாறியது. எப்படியோ சேக்கிளி, அந்தப் பெரிய பொதியை தனது தோளில் சுமந்து, உப்புப் பொதியை அனுப்பிய இடத்திற்கு சென்றான். இந்த முறை, பொதி பெரியதாக இருப்பதைக் கண்ட அந்த நபர், மீண்டும் கடைக்காரருக்குச் செய்தியை அனுப்பினார். இப்போது, சேக்கிளி கடையில் நுழைந்தபோது, அவரது தலைவன், "ஏன் இன்று பொதி பெரிதாக இருக்கிறது?" என்று கேட்டார். சேக்கிளி, "மீண்டும் பொதி ஆற்றில் விழுந்துவிட்டது" என்று கூறினான். கடைக்காரர், சேக்கிளி, உப்புப் பொதியைப் போல, இதையும் இலகுவாக்க நினைத்து, தன்னுக்காகவே ஆற்றில் போட்டிருக்கிறான் என்று புரிந்து கொண்டார். இந்த செயலால் கோபமடைந்த கடைக்காரர், சேக்கிளியை தனது கடையில் இருந்து அனுப்பிவிட்டார். மீண்டும் சேக்கிளியின் வேலை இல்லாமல் போனது.
இந்தக் கதையிலிருந்து கிடைக்கும் பாடம் என்னவென்றால் – வேலையில்லாமல் இருக்க முயற்சிக்கும் மக்களின் வேலை அதிகரிக்கிறது. அனைத்து சூழ்நிலைகளிலும் ஒரே விதி பொருந்தாது, எனவே ஒருமுறை பொதி இலகுவானதாகிவிட்டது, மற்றொரு முறை பெரிதாகிவிட்டது.
