ਜਪਾਨ ਨੇ ਬਣਾਇਆ ਇੰਟਰਨੈੱਟ ਸਪੀਡ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ, 1.02 ਪੇਟਾਬਿਟ ਪ੍ਰਤੀ ਸੈਕਿੰਡ ਦੀ ਸਪੀਡ ਨਾਲ ਹੁਣ ਇੱਕ ਸੈਕਿੰਡ ਵਿੱਚ ਡਾਊਨਲੋਡ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ ਪੂਰੀ Netflix ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ।
Netflix: ਅੱਜ ਦੇ ਦੌਰ ਵਿੱਚ ਇੰਟਰਨੈੱਟ ਸਾਡੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਇੱਕ ਅਹਿਮ ਹਿੱਸਾ ਬਣ ਚੁੱਕਾ ਹੈ। ਵੀਡੀਓ ਕਾਲ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਦੇਖਣ ਤੱਕ, ਹਰ ਚੀਜ਼ ਇੰਟਰਨੈੱਟ 'ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਹੈ। ਅਜਿਹੇ ਵਿੱਚ ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਕਹੇ ਕਿ ਤੁਸੀਂ Netflix ਦੀ ਪੂਰੀ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ ਨੂੰ ਮਾਤਰ 1 ਸੈਕਿੰਡ ਵਿੱਚ ਡਾਊਨਲੋਡ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਸ਼ਾਇਦ ਤੁਹਾਨੂੰ ਯਕੀਨ ਨਾ ਹੋਵੇ। ਪਰ ਹੁਣ ਇਹ ਕਲਪਨਾ ਨਹੀਂ, ਬਲਕਿ ਇੱਕ ਵਿਗਿਆਨ ਦੀ ਸੱਚਾਈ ਬਣ ਚੁੱਕੀ ਹੈ। ਜਪਾਨ ਨੇ ਇੰਟਰਨੈੱਟ ਦੀ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਇਤਿਹਾਸਕ ਮੁਕਾਮ ਹਾਸਲ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਉੱਥੋਂ ਦੇ National Institute of Information and Communications Technology (NICT) ਦੇ ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ ਨੇ 1.02 ਪੇਟਾਬਿਟ ਪ੍ਰਤੀ ਸੈਕਿੰਡ (Pbps) ਦੀ ਰਿਕਾਰਡਤੋੜ ਸਪੀਡ ਦਰਜ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਇਹ ਉਪਲੱਬਧੀ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਤਕਨੀਕ ਦਾ ਕਮਾਲ ਹੈ, ਬਲਕਿ ਇੰਟਰਨੈੱਟ ਦੇ ਭਵਿੱਖ ਦੀ ਨਵੀਂ ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ ਵੀ ਹੈ।
ਕੀ ਹੈ 1 ਪੇਟਾਬਿਟ ਪ੍ਰਤੀ ਸੈਕਿੰਡ? ਆਮ ਇੰਟਰਨੈੱਟ ਨਾਲੋਂ ਕਿੰਨੀ ਵੱਖਰੀ ਹੈ ਇਹ ਸਪੀਡ?
ਅਸੀਂ ਅਕਸਰ ਆਪਣੀ ਇੰਟਰਨੈੱਟ ਸਪੀਡ ਨੂੰ ਮੈਗਾਬਿਟ ਪ੍ਰਤੀ ਸੈਕਿੰਡ (Mbps) ਵਿੱਚ ਮਾਪਦੇ ਹਾਂ। ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਔਸਤਨ 64 Mbps ਦੀ ਸਪੀਡ ਮਿਲਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਅਮਰੀਕਾ ਵਰਗੇ ਵਿਕਸਤ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਇਹ ਲਗਭਗ 300 Mbps ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਉੱਥੇ ਹੀ, 1 ਪੇਟਾਬਿਟ ਪ੍ਰਤੀ ਸੈਕਿੰਡ ਮਤਲਬ 1 ਕਰੋੜ ਗੀਗਾਬਿਟ ਜਾਂ 1 ਅਰਬ ਮੈਗਾਬਿਟ ਪ੍ਰਤੀ ਸੈਕਿੰਡ। ਯਾਨੀ ਜਪਾਨ ਦੀ ਇਸ ਨਵੀਂ ਉਪਲੱਬਧੀ ਨਾਲ ਭਾਰਤ ਦੇ ਇੰਟਰਨੈੱਟ ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਕਰੀਏ ਤਾਂ ਇਹ ਸਪੀਡ ਕਰੋੜਾਂ ਗੁਣਾ ਤੇਜ਼ ਹੈ।
ਇਸ ਤਕਨੀਕ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਕੀ ਹੈ ਵਿਗਿਆਨ?
NICT ਦੇ ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ ਨੇ ਇੰਟਰਨੈੱਟ ਸਪੀਡ ਨੂੰ ਇੰਨੀ ਉਚਾਈ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਲਈ ਇੱਕ ਸਪੈਸ਼ਲ ਆਪਟੀਕਲ ਫਾਈਬਰ ਕੇਬਲ ਦਾ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਇਸ ਖਾਸ ਕੇਬਲ ਵਿੱਚ 19 ਕੋਰ (ਜਾਂ ਚੈਨਲ) ਹਨ, ਜਦਕਿ ਆਮ ਫਾਈਬਰ ਆਪਟਿਕ ਕੇਬਲ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਕੋਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਹਰ ਕੋਰ ਤੋਂ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਡਾਟਾ ਸਟਰੀਮ ਟਰਾਂਸਫਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਇੱਕ ਹੀ ਕੇਬਲ ਵਿੱਚ 19 ਗੁਣਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਡਾਟਾ ਭੇਜਣਾ ਸੰਭਵ ਹੋ ਪਾਇਆ। ਅਤੇ ਹੈਰਾਨੀ ਦੀ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਫਾਈਬਰ ਕੇਬਲ ਦਾ ਆਕਾਰ ਅੱਜ ਦੀ ਸਟੈਂਡਰਡ ਕੇਬਲ ਵਰਗਾ ਹੀ ਹੈ - ਸਿਰਫ਼ 0.125 ਮਿਲੀਮੀਟਰ ਮੋਟਾ। ਇਸਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਬਿਨਾਂ ਮੌਜੂਦਾ ਇਨਫ੍ਰਾਸਟ੍ਰਕਚਰ ਨੂੰ ਬਦਲੇ ਹੀ ਇਸ ਤਕਨੀਕ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਸਿਰਫ਼ ਥਿਊਰੀ ਨਹੀਂ, ਪ੍ਰੈਕਟੀਕਲ ਵਿੱਚ ਵੀ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਟੈਸਟ
ਇਹ ਰਿਕਾਰਡ ਸਿਰਫ਼ ਲੈਬ ਵਿੱਚ ਸੀਮਿਤ ਨਹੀਂ ਰਿਹਾ, ਬਲਕਿ ਇਸਨੂੰ 1,808 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਤੱਕ ਸਫਲਤਾਪੂਰਵਕ ਟਰਾਂਸਫਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ ਨੇ 86.1 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਲੰਬੇ 19 ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸਰਕਿਟ ਬਣਾਏ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਰਾਹੀਂ ਕੁੱਲ 180 ਡਾਟਾ ਸਟਰੀਮਜ਼ ਇੱਕੋ ਸਮੇਂ ਭੇਜੀਆਂ ਗਈਆਂ। ਇਸ ਨਾਲ ਇਹ ਸਾਬਤ ਹੋਇਆ ਕਿ ਇਹ ਤਕਨੀਕ ਲੰਬੀ ਦੂਰੀ 'ਤੇ ਵੀ ਉਨੀ ਹੀ ਕੁਸ਼ਲਤਾ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਇੰਨੀ ਸਪੀਡ ਨਾਲ ਕੀ-ਕੀ ਸੰਭਵ ਹੈ?
ਇਸ ਸੁਪਰ-ਸਪੀਡ ਇੰਟਰਨੈੱਟ ਦੇ ਕਈ ਅਕਲਪਨਯੋਗ ਫਾਇਦੇ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ:
- 8K ਵੀਡੀਓ ਬਿਨਾਂ ਬਫਰਿੰਗ ਸਟਰੀਮ ਹੋ ਸਕਣਗੇ।
- ਪੂਰੀ ਦੀਆਂ ਪੂਰੀਆਂ ਵੈੱਬਸਾਈਟਾਂ, ਜਿਵੇਂ ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਸੈਕਿੰਡ ਤੋਂ ਵੀ ਘੱਟ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਡਾਊਨਲੋਡ ਹੋ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ।
- AI ਮਾਡਲਾਂ ਦੀ ਟ੍ਰੇਨਿੰਗ ਅਤੇ ਵੱਡੇ ਡਾਟਾ ਟਰਾਂਸਫਰ ਹੁਣ ਪਲਕ ਝਪਕਦੇ ਹੀ ਸੰਭਵ ਹੋਣਗੇ।
- ਗਲੋਬਲ ਕੋਲੈਬੋਰੇਸ਼ਨ, ਕਲਾਊਡ ਕੰਪਿਊਟਿੰਗ ਅਤੇ ਵਰਚੁਅਲ ਰਿਐਲਿਟੀ ਜਿਹੀਆਂ ਤਕਨੀਕਾਂ ਵਿੱਚ ਵੱਡਾ ਬਦਲਾਅ ਆਵੇਗਾ।
- ਸਾਇੰਸ, ਮੈਡੀਕਲ ਰਿਸਰਚ ਅਤੇ ਸਪੇਸ ਮਿਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਡਾਟਾ ਟਰਾਂਸਫਰ ਦੀ ਸਪੀਡ ਨਾਲ ਵੱਡਾ ਫਾਇਦਾ ਮਿਲੇਗਾ।
ਕੀ ਆਮ ਲੋਕ ਵੀ ਕਰ ਪਾਉਣਗੇ ਇਸਦਾ ਇਸਤੇਮਾਲ?
ਫਿਲਹਾਲ ਇਹ ਤਕਨੀਕ ਰਿਸਰਚ ਸਟੇਜ ਵਿੱਚ ਹੈ ਅਤੇ ਪ੍ਰਯੋਗਸ਼ਾਲਾ ਵਿੱਚ ਹੀ ਸੀਮਿਤ ਹੈ। ਪਰ ਕਿਉਂਕਿ ਇਸਦਾ ਆਧਾਰ ਵਰਤਮਾਨ ਕੇਬਲ ਸਾਈਜ਼ ਅਤੇ ਸਟਰਕਚਰ 'ਤੇ ਟਿਕਿਆ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਉਮੀਦ ਕੀਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ ਕਿ ਅਗਲੇ ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਇਸਨੂੰ ਵੱਡੇ ਪੈਮਾਨੇ 'ਤੇ ਲਾਗੂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕੇਗਾ। ਇਸਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਘਰ ਤੱਕ ਵੀ ਇਹ ਤੇਜ਼ ਇੰਟਰਨੈੱਟ ਪਹੁੰਚ ਸਕੇ।
ਭਾਰਤ ਲਈ ਕੀ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ ਮਾਇਨੇ?
ਭਾਰਤ ਵਰਗੇ ਦੇਸ਼, ਜਿੱਥੇ ਡਿਜੀਟਲ ਇੰਡੀਆ ਦੀ ਗੱਲ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ, ਉੱਥੇ ਇਸ ਤਕਨੀਕ ਨੂੰ ਅਪਣਾਉਣਾ ਇੰਟਰਨੈੱਟ ਇਨਫ੍ਰਾਸਟ੍ਰਕਚਰ ਲਈ ਗੇਮ-ਚੇਂਜਰ ਸਾਬਤ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਗ੍ਰਾਮੀਣ ਇਲਾਕਿਆਂ ਵਿੱਚ ਜਿੱਥੇ ਅਜੇ ਵੀ ਸਪੀਡ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹੈ, ਉੱਥੇ ਅਜਿਹੀ ਟੈਕਨੋਲੋਜੀ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਲਿਆ ਸਕਦੀ ਹੈ।
