SBIயின் புதிய அறிக்கை, தங்கம் இப்போது வெறும் ஆபரணம் மட்டுமல்ல, பொருளாதார வலிமை மற்றும் மூலோபாய பாதுகாப்பிற்கான ஒரு முக்கியமான கருவி என்று கூறுகிறது. சீனா இதை ஒரு தேசிய கொள்கையின் பகுதியாக ஆக்கியுள்ளது, இப்போது இந்தியாவும் நீண்டகால தங்கக் கொள்கையை செயல்படுத்த வேண்டிய அவசியம் உள்ளது.
SBI அறிக்கை: இந்திய ஸ்டேட் வங்கியின் (SBI) புதிய அறிக்கை, தங்கம் இனி வெறும் நகைகளில் பயன்படுத்தப்படும் உலோகம் அல்லது பாரம்பரிய முதலீட்டு விருப்பமாக இல்லை என்று கூறுகிறது. இன்று, தங்கம் ஒரு நாட்டின் பொருளாதார வலிமை, அந்நிய செலாவணி கையிருப்பு (Forex Reserves) மற்றும் உலகளாவிய மூலோபாயத்தின் ஒரு முக்கிய பகுதியாக மாறியுள்ளது. அறிக்கையின்படி, இந்தியாவுக்கு இப்போது நீண்டகால தேசிய தங்கக் கொள்கை தேவை, இது தங்கத்தை அதன் பொருளாதார மற்றும் மூலோபாய திட்டங்களில் உறுதியாக இணைக்க முடியும்.
சீனா இதற்கு ஒரு சிறந்த உதாரணம். கடந்த இரண்டு தசாப்தங்களாக, அது தங்கத்தை தனது பொருளாதார அடையாளம் மற்றும் உலகளாவிய செல்வாக்கை அதிகரிக்கும் கருவியாகப் பயன்படுத்தியுள்ளது. இந்த திசையில் இந்தியாவும் உறுதியான நடவடிக்கைகளை எடுக்க முடியும் என்று SBI கூறுகிறது.
தங்கத்தின் வரலாற்று முக்கியத்துவம்
1930களில், உலகம் தங்கத் தர அமைப்பில் இயங்கியது. அப்போது டாலரின் மதிப்பைத் தீர்மானிக்க தங்கம் அடிப்படையாக இருந்தது. 1974 இல், அமெரிக்கா டாலரை தங்கத்திலிருந்து பிரித்தது. அதன் பிறகு, தங்கம் ஒரு சுதந்திரமான சொத்தாக (Asset) வெளிப்பட்டது, இது சந்தையில் முதலீடு மற்றும் பாதுகாப்பான சொத்தாகப் பயன்படுத்தப்பட ஆரம்பித்தது.
2000களுக்குப் பிறகு, சீனா மற்றும் இந்தியா தங்கள் தங்கக் கையிருப்பை அதிகரிக்கத் தொடங்கின. 2009 இல், இந்தியா சர்வதேச நாணய நிதியத்திடம் (IMF) இருந்து சுமார் 6.7 பில்லியன் டாலர் மதிப்புள்ள தங்கத்தை வாங்கி தனது வெளிநாட்டு சேமிப்பு உத்தியை வலுப்படுத்தியது. அதன்பிறகு, தங்கம் வெறும் உணர்வுபூர்வமான மரபுச் சொத்தாக இல்லாமல், பொருளாதார பாதுகாப்பிற்கான ஒரு கருவியாக மாறியுள்ளது.
இந்தியாவில் தங்கக் கொள்கையில் இதுவரை என்ன நடந்தது
1978க்குப் பிறகு, பல அரசு குழுக்கள் தங்கம் தொடர்பான விதிமுறைகள் குறித்து பரிந்துரைகளை வழங்கின. டாக்டர் ஐ.ஜி. படேல், டாக்டர் சி. ரங்கராஜன் மற்றும் கே.யூ.பி. ராவ் ஆகியோர் இதில் முக்கிய பங்காற்றினர். ஆனால் இந்த அறிக்கைகளில் பொதுவாக, மக்கள் தங்கத்தைச் சேமிப்பதற்குப் பதிலாக வங்கி, பத்திரங்கள், நிதி போன்ற பிற முதலீட்டு வழிகளில் பணத்தைப் போட வேண்டும் என்று அறிவுறுத்தப்பட்டது.
2015 ஆம் ஆண்டில், இந்திய அரசு தங்கத்தை பொருளாதாரத்தில் மீண்டும் கொண்டு வர மூன்று முக்கியமான திட்டங்களை அறிமுகப்படுத்தியது.
- தங்கப் பணமயமாக்கல் திட்டம் (Gold Monetization Scheme - GMS)
- அரசின் தங்கப் பத்திரம் (Sovereign Gold Bond - SGB)
- இந்தியத் தங்க நாணயம் (Indian Gold Coin)
ஆனால் SBIயின் புதிய அறிக்கை, இந்த முயற்சிகள் உலகளாவிய தங்க அமைப்பில் சீனா போன்ற தாக்கத்தை இந்தியா ஏற்படுத்த போதுமானதாக இல்லை என்று கருதுகிறது. இப்போது ஒரு ஒழுங்கமைக்கப்பட்ட மற்றும் நிரந்தரமான தங்கக் கட்டமைப்பை உருவாக்க வேண்டிய நேரம் வந்துவிட்டது.
சீனாவின் உத்தியில் இருந்து பாடம்
சீனா தங்கத்தை வெறும் சேமிப்பு அல்லது முதலீட்டுப் பொருளாக மட்டுமின்றி, தனது பொருளாதார மற்றும் புவி-அரசியல் உத்தியின் ஒரு பகுதியாகவும் ஆக்கியது. அது பெரிய தங்கக் கருவூலங்களை உருவாக்கியது, தங்கம் வாங்குவதற்கும் விற்பதற்கும் வர்த்தக அமைப்பை உருவாக்கியது, மேலும் தங்கம் மூலம் டாலரைச் சார்ந்திருப்பதைக் குறைக்கும் முயற்சியில் ஈடுபட்டது.
இந்தியா நினைத்தால் இதைச் செய்ய முடியும் என்று SBI அறிக்கை கூறுகிறது. இந்தியாவின் உலகளாவிய நற்பெயர், மக்கள் தொகை மற்றும் பொருளாதாரம் மிகவும் வலிமையானவை, அதன் மூலம் தங்கம் வாயிலாக தனது சர்வதேச நிலையை மேலும் வலுப்படுத்த முடியும்.
இந்தியாவில் தங்கத்தின் தேவை மற்றும் விநியோகத்தின் சமநிலை
2024 இல் இந்தியாவின் மொத்த தங்கத் தேவை 802.8 டன்களாக இருந்தது, இது உலகின் மொத்த தேவையில் சுமார் 26% ஆகும். அதாவது, இந்தியா உலகின் இரண்டாவது பெரிய தங்க நுகர்வோர் ஆகும்.
ஆனால் இந்தியாவில் தங்கச் சுரங்கம் மிகக் குறைவாகவே உள்ளது. எனவே, இந்தியாவின் மொத்த தங்கப் பயன்பாட்டில் 86% ஐ இறக்குமதி செய்ய வேண்டியுள்ளது.
2026 ஆம் நிதியாண்டில், ஏப்ரல் முதல் செப்டம்பர் வரை இந்தியா சுமார் 26.5 பில்லியன் டாலர் மதிப்புள்ள தங்கத்தை இறக்குமதி செய்தது. இது முந்தைய ஆண்டை விட 9% குறைவு. ஒடிசா, மத்திய பிரதேசம் மற்றும் ஆந்திரப் பிரதேசத்தில் புதிய தங்கக் கையிருப்பு கண்டறியப்படுவதற்கான வாய்ப்பு முக்கியமானது என்று அறிக்கை கூறுகிறது. இது எதிர்காலத்தில் இறக்குமதியைச் சார்ந்திருப்பதைக் குறைக்கலாம்.
RBI இன் தங்க உத்தி
இந்திய ரிசர்வ் வங்கியிடம் (RBI) தற்போது சுமார் 880 டன் தங்கம் உள்ளது. இது இந்தியாவின் மொத்த அந்நிய செலாவணி கையிருப்பில் சுமார் 15.2% ஆக உயர்ந்துள்ளது. சில ஆண்டுகளுக்கு முன்பு இந்த பங்கு வெறும் 9% ஆக இருந்தது.
இப்போது, அதிக தங்கத்தை இந்தியாவின் பாதுகாப்பான கருவூலங்களில் வைப்பது RBI இன் உத்தி. எதிர்காலத்தில் எந்தவொரு உலகளாவிய அரசியல் அல்லது பொருளாதார நெருக்கடி ஏற்பட்டால், நாட்டின் தங்கம் வெளிப்புற அபாயங்களிலிருந்து பாதுகாக்கப்பட வேண்டும் என்பதே இதன் நோக்கம்.
முதலீட்டாளர்களின் தங்கத்தின் மீதான ஆர்வம் மீண்டும்
தங்க ETF (Exchange Traded Fund) இல் முதலீடு வேகமாக அதிகரித்துள்ளது. 2026 நிதியாண்டின் முதல் ஆறு மாதங்களில் இதில் முதலீடு 2.6 மடங்கு அதிகரித்தது. செப்டம்பர் 2025 நிலவரப்படி, தங்க ETF இன் மொத்த மதிப்பு ₹90,136 கோடியை எட்டியது.
அதேபோல், இப்போது ஓய்வூதிய நிதியிலும் தங்கத்தை ஒரு முதலீட்டு விருப்பமாக சேர்ப்பது குறித்து பரிசீலிக்கப்படுகிறது. இது தங்கம் மீண்டும் பாதுகாப்பான மற்றும் நம்பகமான முதலீட்டு விருப்பமாக கருதப்படுவதற்கான அறிகுறியாகும்.
அரசின் தங்கப் பத்திரம் (SGB) மூலம் அரசுக்கு ஏற்படும் இழப்பு
2015 முதல் 2024 க்கு இடையில், அரசு SGB இன் 67 தவணைகளை வெளியிட்டது. இதன் கீழ் 125 டன் தங்கம் முதலீட்டாளர்களின் பெயரில் உள்ளது. இப்போது தங்கத்தின் விலைகள் சாதனை அளவில் இருக்கும்போது, இந்த பத்திரங்களில் அரசுக்கு சுமார் ₹93,284 கோடி வரை இழப்பு ஏற்பட வாய்ப்புள்ளது.
அதாவது, தங்கத்தின் விலை உயர்வு முதலீட்டாளர்களுக்கு நன்மை பயக்கும், ஆனால் அரசுக்கு நஷ்டத்தை ஏற்படுத்தும் ஒரு ஒப்பந்தமாக நிரூபிக்கப்பட்டுள்ளது.
தங்கத்தின் விலையின் ரூபாய் மீதான தாக்கம்
SBI ஆராய்ச்சியின்படி, தங்கத்தின் விலைகளுக்கும் ரூபாய்க்கும் (USD/INR) இடையே 0.73 என்ற வலுவான தொடர்பு உள்ளது. தங்கத்தின் விலை அதிகரிக்கும்போது, ரூபாயின் மதிப்பு பலவீனமடைகிறது. தங்கத்தின் விலை அவுன்ஸ் ஒன்றுக்கு $4000 ஆக இருந்தால், இந்தியாவின் நடப்புக் கணக்குப் பற்றாக்குறையில் GDPயின் 0.3% பாதிப்பு ஏற்படலாம் என்று அறிக்கை மதிப்பிடுகிறது. ஆனாலும், 2026 நிதியாண்டில் நடப்புக் கணக்குப் பற்றாக்குறை GDPயின் 1% முதல் 1.1% வரை இருக்கும் என்று SBI நம்புகிறது, இது பாதுகாப்பான நிலை.
