ਭਾਰਤ ਦੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪਾਰਕਾਂ ਦੀ ਸੁੰਦਰਤਾ ਨੂੰ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿੱਚ ਬਿਆਨ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ
ਭਾਰਤ ਜੈਵਿਕ ਵਿਭਿੰਨਤਾ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ ਦੇਸ਼ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਹਰੇਕ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਇੱਕ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪਾਰਕ ਹੈ ਜੋ ਉਸ ਖੇਤਰ ਦੀਆਂ ਵਨਸਪਤੀਆਂ ਅਤੇ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪਾਰਕ ਜੰਗਲੀ ਜਾਨਵਰਾਂ ਅਤੇ ਜੈਵਿਕ ਵਿਭਿੰਨਤਾ ਦੇ ਸੁਰੱਖਿਆ ਲਈ ਸਖਤ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਖੇਤਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇੱਥੇ ਵਿਕਾਸ, ਵਨ-ਸੰਬੰਧੀ, ਗੈਰ-ਕਾਨੂੰਨੀ ਸ਼ਿਕਾਰ, ਸ਼ਿਕਾਰ, ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਜਾਂ ਚਾਰਾਗਾਹੀ ਵਰਗੀਆਂ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਸਰਕਾਰ ਕਿਸੇ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪਾਰਕ ਵਜੋਂ ਘੋਸ਼ਿਤ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਇਕੋਲੌਜੀਕਲ, ਭੂ-ਆਕ੍ਰਿਤੀਕ (geo-morphological) ਅਤੇ ਕੁਦਰਤੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ।
ਕਾਂਹਾ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪਾਰਕ (ਮੱਧ ਪ੍ਰਦੇਸ਼)
ਇਸ ਪਾਰਕ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ 1955 ਵਿੱਚ ਹੋਈ ਸੀ ਅਤੇ ਇਹ 940 ਵਰਗ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਵਿੱਚ ਫੈਲਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਇਹ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪਾਰਕ ਬਾਰ੍ਹਸਿੰਗਾ ਲਈ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੈ, ਪਰ ਇੱਥੇ ਚੀਤਾ, ਬਾਘ ਅਤੇ ਪੰਛੀਆਂ ਦੀਆਂ ਕਈ ਕਿਸਮਾਂ ਵੀ ਦੇਖੀਆਂ ਜਾ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ।
ਸੁੰਦਰਬਨ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪਾਰਕ (ਪੱਛਮੀ ਬੰਗਾਲ)
ਗੰਗਾ ਨਦੀ ਦੇ ਡੈਲਟਾ ਖੇਤਰ ਸੁੰਦਰਬਨ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਇਹ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪਾਰਕ ਰਾਇਲ ਬੰਗਾਲ ਬਾਘ ਲਈ ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਵਿੱਚ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੈ। ਇਹ ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੁਆਰਾ ਘੋਸ਼ਿਤ ਵਿਸ਼ਵ ਧਰੋਹਰ ਸਥਾਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ।
ਪੇਰੀਅਰ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪਾਰਕ (ਕੇਰਲ)
ਇਸ ਪਾਰਕ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ 1982 ਵਿੱਚ ਹੋਈ ਸੀ ਅਤੇ ਇਹ 305 ਵਰਗ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਵਿੱਚ ਫੈਲਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਇਹ ਭਾਰਤ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਸੁੰਦਰ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪਾਰਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਬਾਘ ਅਤੇ ਹਾਥੀਆਂ ਦੇ ਝੁੰਡ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਦੇਖੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ।
ਮੁਦੁਮਲਾਈ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪਾਰਕ (ਤਮਿਲਨਾਡੂ)
ਇਹ ਪਾਰਕ ਆਜ਼ਾਦੀ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਇਹ ਤਮਿਲਨਾਡੂ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਪਾਰਕ ਹੈ। ਨੀਲਗਿਰੀ ਦੀਆਂ ਪਹਾੜੀਆਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸਥਿਤ ਇਹ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪਾਰਕ ਬਹੁਤ ਸੁੰਦਰ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਹਾਥੀ, ਬੰਗਾਲ ਬਾਘ, ਗੌਰ ਅਤੇ ਚਿੱਟੇ ਬਾਘ ਮੌਜੂਦ ਹਨ।
ਬੰਦੀਪੁਰ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪਾਰਕ (ਕਰਨਾਟਕ)
ਕਰੀਬ 874 ਵਰਗ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਫੈਲਿਆ ਇਹ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪਾਰਕ ਬਹੁਤ ਸੁੰਦਰ ਹੈ। ਇਹ ਬਾਘ ਅਤੇ ਚਾਰ ਸਿੰਗ ਵਾਲੇ ਹਿਰਨ ਲਈ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੈ। ਇਹ ਪਾਰਕ ਇੱਥੇ ਪਾਏ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਬੰਗਾਲੀ ਸ਼ੇਰਾਂ ਲਈ ਵੀ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
